- بوزه چی (زَ / زِ)
آنکه شراب و بوزه فروشد. (آنندراج) :
شهری خراب بوزه چی و چشم مست اوست
پیر و جوان سبوی کش و می پرست اوست.
سیفی
شهری خراب بوزه چی و چشم مست اوست
پیر و جوان سبوی کش و می پرست اوست.
سیفی
معنی بوزه چی - جستجوی لغت در جدول جو
- بوزه چی
بوزه گر بوزه فروش (بوزه بادهای که از برنج یاارژن فراهم آورند) بگنی گر
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(بَ مِ / مَ)
لغت نامه دهخدا
کسی که با ورق طلا و نقره نقش میکند. (ناظم الاطباء). آنکه باوراق طلا و نقره بقالب یا بقلم بر جامه نقش کند. (غیاث) (آنندراج). بسمه گر:
دلم ماند از بسمه چی درشگفت
ازو دیده ام نقش حیرت گرفت.
وحید (از آنندراج).
و رجوع به بسمه گر شود
دلم ماند از بسمه چی درشگفت
ازو دیده ام نقش حیرت گرفت.
وحید (از آنندراج).
و رجوع به بسمه گر شود
(اَ طَ)
لغت نامه دهخدا
برگزینندۀ بوسه. (ناظم الاطباء). برگزینندۀ بوسه. بوسه گیر. (فرهنگ فارسی معین) :
دلهای خون آلود بین بر خاک راهت بوسه چین
من خاک آن را هم همین بوسی تمنا داشته.
خاقانی.
از هم عنانیش نفس برق سوخته است
پایی که بوسه چین ز رکابش شوم کجاست.
صائب (از آنندراج) ، قصد کردن کسی را به چیزی. (از ناظم الاطباء)
دلهای خون آلود بین بر خاک راهت بوسه چین
من خاک آن را هم همین بوسی تمنا داشته.
خاقانی.
از هم عنانیش نفس برق سوخته است
پایی که بوسه چین ز رکابش شوم کجاست.
صائب (از آنندراج) ، قصد کردن کسی را به چیزی. (از ناظم الاطباء)
(سَ زَ / زِ)
لغت نامه دهخدا
نوعی زردآلو: و انواع فواکه زردآلوی سبزه چی و انبرود ملچی. (ترجمه محاسن اصفهان ص 137)
(ءِ)
لغت نامه دهخدا
یوئه چژی. ساکنان مغولستان که خان هون نو (209-174 قبل از میلاد) آنها را پراکنده کرد و تمامی مغولستان را در تحت حکمرانی خود درآورد. (از ایران باستان صص 2255-2256). و رجوع به یوئه ئی چی شود
(دَ وَ / وِ)
لغت نامه دهخدا
مرکب از دوق + لی، جفت و توأم. (ناظم الاطباء). دوغلی. دوغلو. دغلی. دغلو. همزاد. دوقلو. دو بچه که با هم از شکم مادر بیرون آمده باشند
سازنده و فروشندۀ بوزه، (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)
بزمجه
زمین مورد سکونت و زندگی